Nederlandse deelname in Irak: goede keuze of misvatting?

Parallel met het breaking news voortkomend uit de commissie Davids, wat sinds vandaag een headline is, de volgende stelling:

Nederland had niet mee moeten doen met de inval in Irak.

Wat ik me bij zo'n soort rapport altijd afvraag: hoe kun je een nuttig rapport schrijven over zo'n beslissing??? Alle beslissingen zijn immers gekleurd/subjectief en hier kunnen dan ook geen nuttige conclusies uit gehaald worden.

Maar ik vind dat ' we', om dat woord maar es te gebruiken want daar mag je gewoon trots op zijn, NIET mee hadden moeten doen:
- De dreiging was niet groot genoeg -> bleek uit de geringe vondsten van kernactiviteiten. Bovendien vond ik dat we op dat moment niet echt bedreigd werden. Je zag alleen een zielige Saddam grote woorden roepen.
- De reden ' het blijven van vriendjes met de VS' speelde een te grote rol, wat nooit een reden mag zijn om aan zoiets essentieels/groots als een oorlog deel te nemen.

Ik vind wel dat we bij de heropbouw betrokken moeten blijven, met de zogenaamde Dutch approach: ook sociale leven bevolking opbouwen (scholen ed). Niet omdat wij als Nederland dat zo goed kunnen, maar omdat je als mens verplicht bent je medemens in beroerde situaties een helpende hand toe te steken.

Ik ben voor de Nederlandse invloed in de oorlog met Irak en kan niet ontkennen dat Nederland erin betrokken was. Als lid van de UN en NAVO is het de taak om de 'world peace' te onderhouden. Voornamelijk om geen idioten de macht te geven die veel slachtoffers te maken. Denk maar aan Hitler. Nederland heeft vind ik ook de plicht om zulke gekken te stoppen. Ook omdat we militair gezien zulke genocides kunnen voorkomen.
Verder snap ik de discussie niet helemaal over Nederlandse invloed in Irak. Nederland heeft zeker wel invloed gehad op deze oorlog. Ik deed destijds een spreekbeurt over deze oorlog en vond genoeg artikelen over wat Nederlanders deden in Irak. Zie bijvoorbeeld de site van de KCT over verkenningsmissies: www.korpscommandotroepen.nl/index.php?l=nl&p=109

Ook zijn er veel 'black operations' oftewel onconventionele oorlogsvoering waar wij als burger niets van moeten weten. Sommige dingen moet je overlaten aan onze militairen. Niet dat ze alles kunnen doen wat ze willen, maar om ze de vrijheid te geven om missies goed aan te pakken zonder dat eerst een ethische commissie ergens aan de andere kant van de wereld erbij van pas moet komen.
Ook kun je dan krijgen dat Nederland hetzelfde gevaar loopt waar de VS mee te maken had in Vietnam: propaganda.

Het is goed dat we mee willen helpen om te zorgen dat het land er weer bovenop komt, maar of dit nu de beste manier is... Volgens mij kun je die mensen daar beter zelf laten aanrommelen, want zolang er allemaal buitenlandse troepen zijn komt er nooit wat meer rust daarzo. Gewoon omdat ze geen hulp van het buitenland willen. Mrja, je kunt het van 2 kanten bekijken. Er worden natuurlijk ook wel goede dingen gedaan, maar ik zie het binnen 10 jaar nog niet rustig worden daarzo..

Allereerst, het is duidelijk dat de gestelde redenen om deze oorlog te beginnen in 2003 onjuist waren, massavernietigingswapens zijn niet gevonden en banden met Al-Qaeda zijn nooit vastgesteld.
Vanuit humanitair oogpunt vind ik het wel goed dat Sadam Hoessein van zijn plek is, wat deze man op weg naar zijn top teweeggebracht heeft is verschrikkelijk (familiemoord, zelfverrijking, poging tot annexatie van gebieden zoals Koeweit en het onderdrukken van bevolkingsgroepen als koerden en shi-ieten)

De inval zou naar mijn mening een goede keuze geweest zijn als er een werkend alternatief voorhanden was die het Iraakse volk beter af zou doen worden, in het midden latend of er nu wel of niet vernietigingswapens of banden met Al-Qaeda zouden zijn. Maar de nasleep van deze oorlog is uiterst triest met de vele burgerslachtoffers die vallen en de uiterst dubieuze rol die het Westen speelt inzake de olievoorraden van het land. Wás het ten diepste wel een oorlog vanuit humanitair oogpunt?
Ogenschijnlijk was een oorlog en bezetting van Irak niet de juiste oplossing.

De rol van Nederland is een jammerlijk volgen van de VS en VK. Inlichtingen van betekenis had Nederland niet en het leek wel alsof Balkenende zich verplicht voelde om met de 'grote jongens' mee te gaan. Nederland had zich tegen diplomatiek het Iraakse regime moeten opstellen, maar een oorlog niet moeten steunen.

Kanttekining die wel gemaakt moet worden is dat veel zaken pas achteraf aan het licht komen. Naar mijn idee wist niemand zeker hoe sterk Irak militair was en óf het een sterker worden de macht werd of juist niet (het laatste bleek het geval dus).
Wat ik heel vervelend vind is dat de oppositie in de kamer de hele nasleep gebruikt om de zittende partijen te pesten door hen van slecht leiderschap en dergelijke te beschuldigen. Beter steekt men energie en tijd in het vinden van adequate oplossingen.

Ik ben het er niet mee eens dat een inval pas een goede keuze is als er een werkend alternatief aanwezig is. Een nieuw goed werkend (al dan niet) democratisch model kan nooit voor een relatief onbekend gebied op de tekentafel in Amerika/Europa uitgetekend worden. Denk alleen al aan een totaal verschillende ' cultuur' die niemand snapt als je er zelf niet mee bent opgegroeid. Laat staan dat de bevolking het nieuwe systeem direct zal verwerpen. Als wij hier in Nederland verplicht een door de ASEAN (Aziatisch verband a la EU) ontworpen politiek systeem in moeten voeren, gaat dat zekers te weten niet werken. Zo zal Irak een door de VN opgesteld systeem direct aan de kant gooien, en als het al ingevoerd wordt zal het dus niet goed werken ivm te grote cultuurverschillen (die in alles doorwerken).
Rianne's oplossing zal nu ook niet meer geschikt zijn denk ik. Om nu het land te verlaten en de mensen aan laten rommelen levert de oprichting van een nieuw soortgelijk regime op. Levende vriendjes van Saddam zullen hun kans schoon zien en direct de macht grijpen. En dat moet je echt niet willen lijkt me.
Wat dan wel? Ik kan geen directe oplossing verzinnen. Wel liggen er kansen. Laat de militairen opbouwend werk doen en win zo het vertrouwen van de bevolking. Dit zal zwaar beroerd zijn om voor elkaar te krijgen, maar als dit wel deels lukt ben je al een grote stap verder. Vervolgens moet je de mazzel hebben dat er Irakeze leiders/groeperingen opstaan die het goede met Irak voor hebben. Als het volk hier achter gaat staan, kan het land pas weer aan een lange weg van opbouw beginnen.

Ik denk dat je te beperkt denkt als je zegt dat er nooit een mogelijkheid is om een werkend model op te zetten. Daarmee ga je voorbij aan organisaties als de Verenigde Naties die een breed, intercultureel kennispotentieel hebben. Niet voor niets zijn dergelijke organisaties zoals de VN nu uitgegroeid als gevolg van de wijze lessen geleerd in de eerst helft van de 20ste eeuw. De kracht van de VN ligt ook in het feit dat het een internationale en interculturele organisatie is.

Wat betreft het Westen an sich, er is redelijk veel onderzoek op cultuurdimensies gedaan (Hofdstede etc.) en daardoor is het wel makkelijker geworden om als Westerse individualisten het oosterse collectivisme proberen te begrijpen. Voorts is het ook niet zo dat iedere Westerling volledig individualistisch is. En enig inlevingsvermogen van antropologen of wat moet er wel zijn.

Oplossing van het probleem moet dus niet vanuit Westers oogpunt alleen volgen. Ik ben het met je eens dat het Westen alleen niet een goede oplossing kan vinden, maar ik ben het met je oneens als je zegt dat het onmogelijk is.

Het alternatief wat je stelt (militairen opbouwend te laten doen, wat vervolgens het vertrouwen van de bevolking wint en dat daarna een welwillende of integere leider/groep opstapt die de verantwoordelijkheid voor de regering van het land op zich neemt) lijkt me een utopie. Van nature zijn mensen niet echt integer, er zullen genoeg mannetjes zijn die zich de macht willen toe-eigenen om zich vervolgens te verrijken ten koste van de onderdaan. Het is een enorme klus om een land als Irak van de puinhopen van Saddam en de corruptie te bevrijden en daarom moet er hoe dan ook een hand toegestoken worden.

Daarom is het naar mijn mening beter dat een organisatie als de VN een sterke hand in het land neerzet, versterkt, uiteindelijk loslaat en daarna nog een oogje in 't zeil houdt op het slagen er van. En wat voor staatsrechtelijke vorm dat moet krijgen; geen idee (ik ben niet in een dergelijke cultuur opgegroeid )

Ik had mezelf al afgevraagd of ik niet te beperkt denk, maar ben tot de conclusie gekomen dat ik het gewoon te onrealistisch en bovendien arrogant vind om te zeggen dat de VN een werkend model kan neerzetten in Irak.

Ten eerste
Er is en wordt inderdaad veel onderzoek naar cultuurdimensies gedaan. En nu je toch op Hofstede teruggrijpt, hij is volgens mij precies degene die duidelijk maakt dat een andere cultuur nooit volledig te begrijpen valt. Het zgnmde ui-model van Hofstede laat dit zien:

[img][/img]

Waarden zijn de belangrijkste kern van cultuur.Deze worden 'omringt' door rituelen, helden en sybolen (de practices/uitingen). Wanneer je je eigen input uit Nederland (of elders) al hebt, kunnen deze waarden nooit volledig Irakees zijn. Je Hollandness heeft je waarden bewust dan wel onbewust zwaar beinvloedt. Enig inlevingsvermogen is niet genoeg!
Om maar een dom en beperkt voorbeeld en ritueel te noemen: Je zult nooit volkomen en echt snappen waarom Afghanen zo'n grote waarde hechten aan vliegeren en dit een relatief grote rol speelt in een kinderleven. Al doe je nog zo je best.

Ten tweede
Hierop voortbouwend kan een goed draaiend systeem alleen gebouwd worden op rasechte Irakezen. Ik weet niet of ze in de VN zitten, maar een ding is zeker: het model zal dan grotendeels door buitenlanders bedacht en opgezet worden (die beinvloed zijn door andere totaal andere waarden en daardoor de practices nooit zullen snappen)

Ten derde
Hier weer op voortbouwend is het niets anders dan arrogant te zeggen dat wij die waarden wel snappen en ook kunnen toepassen. ONMOGELIJK!!!

Ten vierde
Misschien ben ik in mijn in elkaar geknutselde oplossing teveel van het goede van de mens uitgegaan, toch zal er wel een geschikte leider zijn die in mindere mate alle macht naar zich toetrekt lijkt me. Irakezen zullen dit wel toejuichen lijkt me (al snap ik geen hol van hun waarden, net zo goed als jij er weinig van snapt).

Ten vijfde
Dit is een goede SOG-activiteit

Ten zesde
Wel een nuttige SOG-activiteit, aangezien ik mn tentamen Culturele Geografie van dinsdag zo wel deels in praktijk breng

Ten zevende
Ik ga nu weer studeren

1. Het klopt dat je zegt dat een cultuur nooit helemaal te begrijpen is. Maar een politiek systeem lijkt me niet zo cultuur-uniek. De vlieger-gekte van Afghanen is niet te begrijpen, maar dat is een cultuurwaarde die dieper gaat dan een politiek systeem.
Een werkend model voor een politiek systeem kun je afleiden uit de geschiedenis en uit soortgelijke landen. Uiteraard zijn het de Irakezen zelf die de regering gaan vormen en het is de zaak díe juiste mensen (Irakezen uiteraard) daarvoor te vinden.
Daarom, het lijkt me goed dat de VN optreedt als gerechtige macht omdat daarin een heel groot gedeelte van de landen op de wereld vertegenwoordigd zijn. Vervolgens moeten er mensen gevonden worden wat wellicht het lastigst is. Je weet niet hoe het op termijn uitpakt met a) de aangestelde regering en b) andersdenkende personen/groepering of dergelijke.

2. Ik ben het met Henry eens dat dit een goede SOG activiteit is, hoewel het op dit moment van de dag eerder vrijetijd dan SOG is. Maar dat terzijde.

3. Ik vind dit soort onderwerpen een goede + pool op dit forum in het algemeen.

4. Conceptueel denken is gewoon goed.

5. Plaatjes ter illustratie zijn leuk